Naša sjajna Jovana Ostojić napisala je odličnu kolumnu šta se sve promijenilo u Rudom za četiri godine, sumorni podaci su pokazatelj naše propasti, a kolumnu prenosim u cjelosti ?

1. U prvi razred Gimnazije se nije niko upisao, kao ni prošle godine, ali to nije važno jer je, sudeći po upravi škole, važno školovati mašinski kadar, budući da smo predvodnici u regiji u oblasti mašinske industrije.

2. Nisu nam došle Albanke nego Turci, koji parazitiraju u opštini od prošlih izbora, gradeći famoznu hidrocentralu

3. Plate i naknade načelnika i funkcionera opštinskih i ostalog neradnog naroda Rudog su povećane do besmisla, odnosno dovoljno smisleno da se obezbijede naredna pokolenja.

4. Jedna od glavnih tema i glavnih diskriminatornih faktora u ocjeni morala pojedinca postalo je ide li u crkvu i posti, i da li posti na vodi. U prevodu, što si više posrnuo, više svoju ispravnost i pravovjernost ističeš

5. Vladajuća struktura vlasti u vrhu izglasala je zakon po kome svako može da kopa, istražuje, zagađuje, profitira na zemljištu u nadležnosti lokalne zajednice, bez da ta ista zajednica može da odlučuje o tome.
6. I dalje smo izloženi pogubnom uticaju trivijalnih kulturnih sadržaja koje plasiraju „ustanove kulture“

7. U međuvremenu su se branile nepostojeće granice, čije nepostojanje najbolje pokazujul lokalne izborne liste na kojima se predstavnici srpskog naroda (čitaj simpatizeri vladajućih stranaka) nalaze u bošnjačkim i hrvatskim strankama u biračkim odborima, kako bi mogli imati mogućnost za veću malverzaciju glasovima.

8. I dalje gore deponije, smeće se vijori kao zastave čim pređete na teritoriju opštine.

9. Prelazak preko mosta je postalo kao igranje tetrisa.

10. Boračka kategorija je još poniženija, jer je koriste ne samo u političke svrhe, već i u medijske – brojnost posjetilaca na manifestacijama i promocija pojedinaca

11. Poljoprivredni i privredni podsticaji idu u ruke onih kojima to nije primarna djelatnost, a nije ni djelatnost uopšte, već samo na papiru u prijavi za podsticaje.

12. Sve besmislene dnevnice koje idu na odlaske funkcionera u druge gradove na „sjela“, a koja bi trebalo da donesu konkretna ekonomska rješenja i konkretnu saradnju, reztiraju saradnjom koja se ogleda u susretu folklornih društva jednom, dvaput godišnje.

13. Od hljeba i igara za ove četiri godine, samo ostadoše igre – beskrajna, šarena kola iz kojih sve izgleda lijepo i potaman.